Witaj Diable! Wpadłam na twojego bloga dość przypadkiem. Chyba był gdzieś podlinkowany, ale już nie pamiętam gdzie. Tak czy inaczej. Pierwsza rzecz to bardzo ładny i funkcjonalny szablon, klimatyczny. Liczy się na plus. Przeczytałam jak dotąd wszystkie notki, ale postanowiłam napisać komentarz pod najnowszą. Zacznijmy od tego, że bardzo lubię takie blogi. Piśmiennicze, trochę nieregularne, trochę przesiąknięte czyjąś duszą. Od razu zaoobserwowałam, żeby niczego nie przegapić. Po długim komentarzu Lisa (który też udało mi się przeczytać) dodam jedynie, że masz wielki, aczkolwiek nieoszlifowany potencjał. Mam wrażenie, że z każdym tekstem będziesz tylko coraz lepsza. Na razie ten blog jest jeszcze młodziutki, więc życzę ci powodzenia wśród blogosfery. Ja na pewno będę tu zaglądać. (teraz do tego posta). Bardzo ciekawy pomysł z tymi przerywnikami. Wypełniają pustkę między datami i wnoszą kawałek ciebie. Mam komentować treść? Jest bardzo subiektywna. [Łatwo jest wrzucić wszystkich do jednego worka. Ależ nie kłóćmy się, tego wymaga poetyzm. Po chwili zastanowienia, może nawet oburzenia, zreflektowałam się. Co czyni człowieka człowiekiem? I czy ja nadal zaliczam się do tego grona? Cóż. Skłoniłaś mnie do pewnego przemyślenia, za co dziękuję.] Prawda jest subiektywna. Świat i jego inne wartości też. Ludzie nie potrafią patrzeć szerzej, bo nie mieli gdzie się tego nauczyć. Ukłon w twoją stronę diable. Za to, że patrzysz i widzisz.
Wyczekuje twoich kolejnych tekstów. Rennis. PS:(mój pseudonim to ananim. jeśli jesteś ciekawa, możesz sprawdzić co oznacza. Dowiesz się czemu tak podoba mi się twój blog i czuję się pod skrzydłami diabłów różnistych tak dobrze)
Jestem bardzo wdzięczna za Twój komentarz, Rennis. Cieszę się, że wpływa to w jakiś sposób na czytelników, nawet nie sądziłam, że taki będzie tego skutek. Niemniej jeszcze raz dziękuję za Twoje słowa.
Witaj Diable!
OdpowiedzUsuńWpadłam na twojego bloga dość przypadkiem. Chyba był gdzieś podlinkowany, ale już nie pamiętam gdzie.
Tak czy inaczej. Pierwsza rzecz to bardzo ładny i funkcjonalny szablon, klimatyczny. Liczy się na plus. Przeczytałam jak dotąd wszystkie notki, ale postanowiłam napisać komentarz pod najnowszą.
Zacznijmy od tego, że bardzo lubię takie blogi. Piśmiennicze, trochę nieregularne, trochę przesiąknięte czyjąś duszą. Od razu zaoobserwowałam, żeby niczego nie przegapić.
Po długim komentarzu Lisa (który też udało mi się przeczytać) dodam jedynie, że masz wielki, aczkolwiek nieoszlifowany potencjał. Mam wrażenie, że z każdym tekstem będziesz tylko coraz lepsza. Na razie ten blog jest jeszcze młodziutki, więc życzę ci powodzenia wśród blogosfery. Ja na pewno będę tu zaglądać.
(teraz do tego posta). Bardzo ciekawy pomysł z tymi przerywnikami. Wypełniają pustkę między datami i wnoszą kawałek ciebie. Mam komentować treść? Jest bardzo subiektywna.
[Łatwo jest wrzucić wszystkich do jednego worka. Ależ nie kłóćmy się, tego wymaga poetyzm. Po chwili zastanowienia, może nawet oburzenia, zreflektowałam się. Co czyni człowieka człowiekiem? I czy ja nadal zaliczam się do tego grona? Cóż. Skłoniłaś mnie do pewnego przemyślenia, za co dziękuję.]
Prawda jest subiektywna. Świat i jego inne wartości też. Ludzie nie potrafią patrzeć szerzej, bo nie mieli gdzie się tego nauczyć.
Ukłon w twoją stronę diable. Za to, że patrzysz i widzisz.
Wyczekuje twoich kolejnych tekstów.
Rennis.
PS:(mój pseudonim to ananim. jeśli jesteś ciekawa, możesz sprawdzić co oznacza. Dowiesz się czemu tak podoba mi się twój blog i czuję się pod skrzydłami diabłów różnistych tak dobrze)
Jestem bardzo wdzięczna za Twój komentarz, Rennis. Cieszę się, że wpływa to w jakiś sposób na czytelników, nawet nie sądziłam, że taki będzie tego skutek. Niemniej jeszcze raz dziękuję za Twoje słowa.
Usuń